Hoe wordt een CD gemaakt?

Een CD bestaat voor 99 % uit polycarbonaat plastic. De rest bestaat uit de reflectielaag, de beschermende laklaag en de opnamelaag. De korrels polycarbonaat worden verwarmd en in een mal gespoten. Verschillende mallen bestaan voor data CD-recordable en voor beschreven CD-roms. Het schijfje wordt meteen voorzien van spoor dat later moet dienen als lens voor de laser. Nadat de schijfjes uit de mal zijn gekomen, afgekoeld en gecontroleerd op fouten wordt de opnamelaag op de schijf gespoten. In deze laag wordt gebrand door uw CD (re)writer of een andere schrijver. Na wederom een controle wordt de reflectielaag aangebracht. Deze is meestal van zilver. Als laatste, na controle, wordt nu de laklaag aangebracht.

De reflecterende laag zit niet aan de onderkant, maar vlak aan de bovenkant van de schijf. Op de meeste CD's is deze laag beschermd door een speciale laag.

• Een schijf wordt gemaakt van gesmolten polycarbonaat. Digitale informatie (de gaatjes) wordt geperst of gebrand bij hoge temperatuur.
• Hierna wordt de reflectieve laag aangebracht. Deze laag reflecteert de laser terug naar de speler en moet dus foutloos zijn.
• Een laklaag wordt aangebracht om de reflectieve laag af te sluiten en oxidatie te voorkomen. Helaas biedt deze laag weinig bescherming.
• Het artwork / geprinte label is optioneel.

Wat is het verschil tussen een normale CD en een beschrijfbare CD?

CD-ROM's en CD-R's functioneren op exact dezelfde manier in een lezer. In feite worden CD-ROM's uit korrels van polycarbonaat PVC 'gespoten' in een mal en worden de gegevens tijdens de productie geperst in het oppervlak van de schijfjes. CD-R's daarentegen zijn kant en klare blanco CD's en de data worden geregistreerd door een 'brand' proces, waarbij een laserstraal gaatjes brand in het oppervlak. Onthou dat een CD niet met magnetische ladingen werkt (zoals een diskette of cassette) maar dat een laserstraal niveauverschillen op het oppervlak detecteert.

De informatie kan ook nooit meer veranderen. CD-R's hebben een weerkaatsend oppervlak waarin gaatjes gebrand worden die nadien opnieuw uitgelezen kunnen worden. The CD lezer detecteert dan de 'hoogtes en 'laagtes' net zoals bij een CD-ROM. Het verschil zit is de speciale opnamelaag. In deze laag worden door de laser heel nauwkeurig gaatjes gebrand die later gelezen worden. Bij een CD RW reflecteert het materiaal veel minder dan een CD R. Hierdoor kan niet iedere CD-rom speler een CD RW lezen.